Dała mi w kość! Oj dała! Na kontury i szczegóły zużyłam całe 6 m nici.Ale i tak sprawiła mi masę radości. Jak to lala. Także ten - przedstawiam Wam, Proszę Państwa, Owieczkę.
To miała być zimowa lala, otulona w ciepłą wełnianą czapę i sukienkę, ale ni jak nie możemy się zimy doczekać. Na pewno jest jej bardzo gorąco...
Samą postać wyszywało się łatwo i szybo, ale była ona jedynie tłem do sieci czarnych nitek. To dzięki nim pojawiły się warkoczyki, pasma włosów, kokardki, kuleczki wełny na ubrankach, łezki na szaliku...
Oczywiście musiałam dorzucić coś od siebie (i dla siebie) i tak haftowane guziczki na szaliku zamieniłam na cekiny w kształcie kwiatków z koralikowymi środkami.
Krásna, milá, copatá bábika :-)
OdpowiedzUsuńPrzecudna jest ta panienka :)
OdpowiedzUsuńMogę sobie wyobrazić co czulas wyszywajac tą czarną siec nitek, ale w tych nartach tak jest niestety bez nich nie bylo by efektu. 😊 pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńPrześliczna lala :)
OdpowiedzUsuńooo, ile konturów... Ale efekt jest piękny!!
OdpowiedzUsuńCudowny hafcik choć jak widzę bardzo wymagający. Ale dla efektu końcowego warto było poświęcić czas.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
O tak!
UsuńŚliczna :)
OdpowiedzUsuńByło warto włożyć w niego tyle pracy, cudny haft!
OdpowiedzUsuń